Investigation of Periodic Architectural Changes in Mardin Ulu Mosque
Abstract views: 434 / PDF downloads: 193
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.7130538Keywords:
Mardin Great Mosque, spatial transformation, periodic changeAbstract
Mardin Grand Mosque, which was built in the 12th century during the Artuqid period and known as one of the oldest mosques in Anatolia, is located in the Ulu Cami Neighborhood, which is located in the borders of Artuqid, the central district of Mardin, in the urban protected area where the historical texture is dense. According to the inscription in the building, it was built between 1176-1186. Considering the mosques of the period, it has been determined that the second of three different plan schemes created in the classification that can be made was built with the features. In the second diagram, there is a Harim consisting of transverse naves and a mihrab unit (dome) in the middle of the Harim. There is also a courtyard to the north of the sanctuary. As it can be understood from its charter, the mosque, which has two minarets, one in the east and one in the west, is an important work in terms of being an example of the Selatin mosques with double minarets in the Ottoman period, since it is a Sultan's structure.
The city of Mardin, one of the oldest cities of Mesopotamia, which left its mark with different names in different periods of history, contains different ethnic, cultural and religious elements. This multinational structure of the city has caused different periodic changes and transformations to be reflected in the spaces. Within the scope of the study, this situation is handled through the Mardin Ulu Mosque, and the changes and transformations that have occurred in the building from its first construction to the present are discussed through plans and visuals. These changes have been classified periodically by making use of the restitution and survey projects.
As a result of the research, it has been revealed that the mosque underwent different periodic repairs and additions during the Artuqids and Akkoyunlu period. The building took its present form in the period when the Ottomans dominated the city by staying as faithful to the original as possible. The changes made in this period were mostly facade and mass changes that did not lead to a change in the plan in the form of closing the porticoes and repairing the damages. Additions such as the madrasa, fountain, toilet and imam's room built around the building show that the mosque is not a structure on its own, but that it has turned into a social complex with the mosque in the center and surrounded by construction. After all these changes and transformations, the building continues to exist today and is open to worship and visit.
References
Alioğlu, E. (2003). Mardin Şehir Dokusu ve Evler. İstanbul: Türkiye Ekonomik ve Toplumsal Tarih Vakfı.
Alioğlu, E. (2013). Geleneksel Mardin Evleri. Mardin Tebliğleri & Mardin ve Çevresi Toplumsal ve Ekonomik Tarihi Konferansı. Mardin: Hrant Dink Vakfı Yayınları.
Altun, A. (1971a). Mardin'de Türk Devri Mimarisi. İstanbul: Gün Matbaası Yayınları.
Altun, A. (1971b). Mardin Ulu Cami ve Çifte Minareler Üzerine Birkaç Not. Vakıflar Dergisi(9), 191-200.
Altun, A. (1978). Anadolu'da Artuklu Devri Türk Mimarisinin Gelişmesi. İstanbul: Kültür Bakanlığı Yayınları.
Altun, A. (2006). Mardin Ulu Cami ve Çifte Minareler Üzerine Birkaç Not. Vakıflar Dergisi(9), 191-200.
Artuk, İ. (1944). Mardin Artukoğulları Tarihi. İstanbul: Gençler Kitabevi Yayınları.
Aslanapa, O. (2007). Anadolu'da İlk Türk Mimarisi Başlangıç ve Gelişmesi. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yayınları.
Ayan, A. (2012). Mardin Folkloru. Doktora Tezi. Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Aydın, S., Emiroğlu, K., Özen, O., & Ünsal, S. (2001). Mardin Aşiret Cemaat Devlet. İstanbul: Tarih Vakfı Yayınları.
Baday, M. (2021). Minaret Construction of Mosques in Mardin. International Journal of Mardin Studies, 2(2), 76-93.
Bulduk, A., & Zengin, B. (1999). Mardin Tarihi. Ankara: T.C. Başbakanlık Güneydoğu Anadolu Projesi Bölge Kalkınma İdaresi Başkanlığı Yayını.
Bulduk, A., Öztürk, M., & Yılmazçelik, İ. (2004). El-Cezire'nin Muhtasar Tarihi. Elazığ: Fırat Üniversitesi Ortadoğu Araştırmaları Merkezi Yayınları.
Çağlayan, M. (2017). Mardin Ortaçağ Anıtları ve Yapım Teknikleri. İstanbul: Hiperlink Eğitim İletişim Yayınları.
Çağlayan, M. (2018). Orta Çağ'dan Günümüze Bir Anıt: Mardin Ulu Cami. Restorasyon ve Konservasyon Çalışmaları Dergisi, 1(21), 29-40.
Çelebioğlu, B. (2018). Fotoğrafik İmge ve Fotoğraflar Üzerinden Mardin Okuması. Yüksek Lisans Tezi. Mardin: Artuklu Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
Düzenli, H., & Taşar, E. (2012). Mardin'de tarih, bina ve mimarlık katmanları: 19. yy Hükümet Konağından 21. yy Mimarlık Fakültesi'ne Dönüşümün Hikayesi. Arredamento Mimarlık(254), 64-78.
Erdal, Z. (2017). Mardin Ulu Cami Üzerine Yeni Görüşler. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 433-447.
Gabriel, A. (1940). Voyages Archéologique dans la Turquie Orientala. Paris: E. De Boccard.
Göyünç, N. (1991). XVI. Yüzyılda Mardin Sancağı. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
Güler, M., & Aktuğ Kolay, İ. (2010). 12. Yüzyıl Anadolu Türk Camileri. İtü Dergisi A: Mimarlık, Planlama, Tasarım, 5(2), 83-90.
Işık, G., & Güneş, M. (2015). Çok Kültürlülüğün Mirasını Geleceğe Taşımak: Mardin Örneği. TÜCAUM VIII. Coğrafya Sempozyumu, (s. 449-462). Ankara.
İzgöer, A. (1999). Diyarbakır Salnameleri. İstanbul: Diyarbakır Büyükşehir Belediyesi Yayınları.
Katip, F. (2006). Mardin Artuklu Melikleri Tarihi. İstanbul: Mardin Tarihi İhtisas Kütüphanesi Yayınları.
Koçoğlu, Y. (2006). Mardin İlinin Turizm Potansiyeli. Yüksek Lisans Tezi. Elazığ: Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Kutlu, İ., & Soyluk, A. (2021). Artuklu Dönemi Mimarisinin Anadolu Cami Tipolojisindeki Etkilerinin İncelenmesi. Social Science Development Journal, 6(24), 22-43.
Noyan, S. (2005). Yıldızlara Yakın Şehir Mardin. Ankara: Bizim Büro Basımevi.
Oppenheim, M. (1930). Expedition in der Asiatischen Türkei 1899 (Waran schahar-Tell Halaf-Diarbakir-Kazan Ali). Berlin: Bd.7.
Öztürkatalay, L. (1995). Mardin ve Mardinliler. İstanbul: Seçil Ofset Matbaa Yayınları.
Palabıyık, H. (2013). Yaygın Din Eğitimi Kurumu Olarak Camilerin Sosyo-Kültürel Hayata Etkileri (Mardin Örneği). Yüksek Lisans Tezi. Konya: Necmettin Erbakan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Sancak, N. (2008). Mardin Efsaneleri. Yüksek Lisans Tezi. Sakarya: Sakarya Üniversitesi.
Taşdemir, M. (2003). Mardin. Diyanet İşleri Ansiklopedisi, 28, 43-48. Türkiye Diyanet Vakfı.
Yıldız, İ., & Koç, E. (2010). Mardin'deki Tarihi Köprüler Üzerine Bir Değerlendirme. Mukaddime, 2(2), 97-118.
İNTERNET KAYNAKLARI
URL 2. https://alicelik.net/butik-mardin-turu/
URL 3. www.mardin.gov.tr
URL 4. https://www.arkitera.com/proje/katilimci-2-kategori-cami-tasarimi-fikir-yarismasi-15/
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 Euroasia Journal of Mathematics, Engineering, Natural & Medical Sciences
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.