SIÇANLARDA DUODENUM PERFORASYON MODELİNDE KONVANSİYONEL CERRAHİ YÖNTEMLER VE FİBRİN BAZLI DOKU YAPIŞTIRICILARI İLE YAPILAN ONARIMLARIN KISA VE UZUN DÖNEM SONUÇLARININ KARŞILAŞTIRILMASI

Özet

Peptik ülser (PÜ), özofagus, mide ve ince barsakların asit-peptik aktivite ile karşılaşan mukozalarında oluşan kronik yaralardır. Hem PÜH kompikasyonu olan perforasyonun tedavisinde hem de morbid obezite hastalarının laparoskopik tedavisinde fistül oranlarının azaltılması için Fibrin bazlı doku yapıştırıcıları (FBDY) kullanılmaktadır. Bu deneysel çalışma ile minimal invaziv cerrahi yöntemlerde kullanılabilecek FBDY’nın PÜ komplikasyonu olan perforasyonda yara iyileşmesi üzerindeki etkisinin araştırılması amaçlandı. Gereç ve yöntem: Wistar Albino cinsi 72 adet dişi sıçan kullanıldı. Oluşturulan duodenal perforasyonun onarım şekline göre primer tamir (Grup 1), primer tamir ve omentoplasti (Grup 2) ve sadece FBDY ile onarım (Grup 3) uygulanarak 3 grup oluşturuldu. 4., 7. ve 22. günlerde yara patlama basıncı (PB) ve doku hidroksiprolin düzeyi (HPD) ölçüldü. İstatistiksel anlamlılık p<0.05 düzeyinde değerlendirildi. Bulgular: PB 4.gün Grup 1 ve 2’nin patlama basıncı değerlerinin Grup 3’den ileri düzeyde anlamlı derecede yüksek saptandı (p<0,01). Yedinci ve 22. gün patlama basınçları açısından 3 grup arasında anlamlı fark yoktu (p>0,05). HPD 4. gün Grup 1 ve Grup 2’de Grup 3’den anlamlı derecede yüksek olarak saptandı (p<0.05, p<0.01). Sonuç: PÜ perforasyonu cerrahisinde FBDY tek başına kullanıldığı zaman, klasik cerrahi yöntemlere göre erken dönemde daha güvensizdir. Tek başına kullanılması yerine diğer cerrahi yöntemlere destek amacıyla kullanılabilir.